یادداشت

سرای عامری‌ها در راستای حفظ و احیای سنت‌های بومی و محلی منطقه‌ی کاشان با برگزاری رویداد گلاب‌گیری طبق سنت اصیل شهر تلاش دارد تا این مهارت محلی به خوبی معرفی شود. به همین خاطر سرای عامری‌ها یک واحد کاملا تخصصی در زمینه‌ی تولید و تهیه گلاب و عرقیات گیاهی با نام نیچه ایجاد کرد. در این واحد همکاران و عزیزانی مشغول به کارند که سال‌ها در زمینه‌ی تولید و تهیه‌ی عرقیات گیاهی و خواص آن تجربه دارند و روزانه گلاب وعرقیات گیاهی را در حضور مهمان و در دیگ‌های عرق گیری و گلاب گیری سرای عامری‌ها تولید می‌کنند.

من ولی اصلا فکر نمی‌کردم که بتونم سیگار رو ترک کنم. همیشه برام یک کار بزرگ و سخت بود. دیده بودم کسایی رو که چند بار ترک کرده بودن ولی طولی نکشیده بود که باز هم شروع کرده بودن به کشیدن. کم کردن تدریجی، چسب نیکوتین، کلاس‌های ترک سیگار. همه رو دیده بودم و می‌گفتم که هیچ کدوم از اینا کار من نیست. روزی یک پاکت سیگار برام کم بود و همه من رو به عنوان یک سیگاری تمام عیار می‌شناختن و از بوی سیگارم شاکی بودن. قبل و بعد هر کار با لذت تمام سیگارم رو روشن می‌کردم و خاطرات خیلی خوبی از لحظه‌هایی دارم که یک جایی با یک دوست عزیزی جلوی یک منظره‌ی زیبایی داشتم سیگار می‌کشیدم.

ریخته‌گری برای من یکی از اساطیری‌ترین فعالیت‌های بشره. اینکه بتونی فلز سخت رو با آتش تبدیل کنی به مایع مذاب و بهش شکل بدی و تبدیلش کنی به قطعه‌ای که بهش احتیاج داری، به چشم من خارق‌العاده است. احتمالا شما هم اگه یه بار از نزدیک ببینید این جنگ نابرابر انسان و آتش رو، با من هم‌عقیده می‌شین. فرصت تماشای این لحظات متفاوت رو می‌تونید در کارخونه ی پایاذوب کاوه به دست بیارین.

با وجود گذشت هفت دهه، روابط عمومی در ایران هیچ شباهتی با یک پدیده‌ی هفتادساله ندارد. هفتاد سالگی یعنی اوج پختگی اما چیزی که به عنوان روابط عمومی در ایران شناخته می‌شود، در ابتدایی‌ترین حالت ممکن قرار داشته و مغفول مانده است. استفاده‌ی نادرست از این ابزار مهم، تنها به عنوان وسیله‌ی انتقال پیام بین مدیران و مخاطب، روابط عمومی را فرسنگ‌ها دور از جایگاه حقیقی‌اش قرار داده است. پدیده‌ای که وظایف بسیار گسترده‌تری را بر عهده دارد که البته طی دهه‌های اخیر مهجور مانده است.